تعیین فعالیت پولک گسیلنده گامای تأخیری در فعالسازی نوترونی به روش محاسباتی و مقایسه با نتایج تجربی

در این تحقیق، که به کمک روش فعالسازی نوترونی انجام شده است، 11 عنصر تحت تابش نوترون قرار گرفتند. مدت زمان تابش نوترون برای هر یک از عناصر به نیمه عمر آن پس از فعال شدن بستگی دارد. برای اطمینان از این که عنصر مورد نظر به حالت اشباع رسیده است در حدود 5 الی 6 برابر نیمه عمر رادیو نوکلید فعال شده، در معرض تابش نوترون قرار می گیرد. پس از برداشتن عنصر مورد نظر از مقابل چشمه نوترون انرژی گاماهای گسیل شده از آنها و نیز مقدار فعالیت این عناصر را با در نظر گرفتن زمان سپری شده میان چشمه نوترون و آشکارساز، اندازه گیری می کنیم. برای شبیه سازی این مراحل از کد mcnpx و چند برنامه فرترن به این شرح استفاده کردیم. برای محاسبه آهنگ تولید هسته ها در مقابل چشمه نوترون از کد mcnpx، و برای در نظر گرفتن احتمال واپاشی عنصر مورد نظر در مقابل چشمه نوترون و در مقابل آشکارساز، از دو برنامه فرترن استفاده می کنیم. نتیجه به دست آمده از این مراحل مقدار فعالیت عنصر(پولک) مورد نظر است. برای محاسبه مقدار انرژی نیز می توانیم از mcnpx استفاده کنیم. از مقایسه نتایج تجربی و شبیه سازی، مقدار انرژی در عناصر مختلف تطبیق بسیار خوبی را مشاهده می کنیم. اما در مورد مقدار فعالیت نیاز به بررسی بیشتری داریم.